مقایسه توانمندی ها و ویژگی های کارآفرینی بین دانشجویان دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران و دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی

کارآفرینی به عنوان عامل کلیدی رشد و توسعه اقتصادی در عصر مدرن شناخته شده و لازمه گسترش آن برنامه ریزی در نظام آموزشی و پژوهشی و اجرای آن، است. با توجه به اثرات مثبت آموزش بر کارآفرینی، در نظام آموزش عالی کشور نیز به این مهم توجه ویژه شده است و در این راستا اقدام به تربیت دانشجویانی می کند. بر این اساس در این تحقیق به دنبال تاثیر این آموزش ها بر ویژگی های فردی کارآفرینی در نزد دانشجویان می باشیم. این پژوهش از نظر ماهیت، کمّی است و به صورت پیمایشی انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشکده ی علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی و دانشکده کارافرینی دانشگاه تهران می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول عمومی کوکران 400 نفر به دست آمد. مقدار ضریب آلفای کرونباخ 0.70 بدست آمد که نشان دهنده قابلیت اعتماد پرسشنامه است. به منظور تجزیه و تحلیل داداه ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. توانمندی های کارآفرینی در بین دانشجویان دانشکده کارآفرینی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی بالاتر است و در تمامی شاخص های مربوط به ویژگی های کارآفرینی مانند ریسک پذیری متعادل، نیاز به موفقیت، خلاقیت و سلامت فکری، تخیل خلاق و چالش طلبی تفاوت معناداری بین دانشجویان دو دانشکده وجود دارد و دانشجویان دانشکده کارآفرینی دارای وضعیت مطلوب تری هستند. بجز شاخص عملگرایی که هیچ تفاوتی بین دانشجویان دو دانشکده وجود ندارد. از دیگر یافته های تحقیق این بود که از نظر شاخص هایی مانند عملگرائی و تحمل ابهام دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی از وضعیت مطلوب تری برخوردارند. شایان ذکر است که در مجموع یافته های تحقیق نشان داد که فرایند آموزش می تواند بر ویژگی های فردی کارآفرینان تاثیرگذار باشد و این تاثیر به صورت مثبت و افزایشی بوده است.